در اندوه غرق نشو

در اندوه غرق نشو، فقط نظاره گر باش و از آن لذت ببر. زیرا اندوه زیبایی های خاص خود را دارد و یکی از قطب های زندگی است. شادی مانند موج دریا بر سطح آب روان است، در حالی که اندوه همچون اقیانوس عمیق است.

اگر غمگین هستی، شروع کن به آواز خواندن، دعا کردن و رقصیدن. هر کاری که می توانی بکن آن وقت خواهی دید که به تدریج عنصر پست به عنصر برتر یعنی طلا تبدیل می شود. هنگامی که رمز و کلید این کار را بیابی، زندگی به کلی دگرگون خواهد شد. با این کلید می توانی هر دری را بگشایی و این شاه کلید چیزی جز جشن نیست.

اگر اندوه خود را به جشن تبدیل کنی، آن گاه می توانی از مرگ خود نیز حیاتی دوباره بیافرینی. پس تا وقت هست این هنر را بیاموز. نگذار قبل از این که این هنر را فراگیری مرگ تو را برباید.

اگر بتوانی ماهیت اندوه را تغییر دهی، ماهیت مرگ را هم تغییر خواهی داد. اگر بتوانی بدون قید و شرط جشن بگیری و پایکوبی کنی، هنگامی که مرگ هم به سراغت بیاید می توانی بخندی، جشن بگیری و با شادی از دنیا بروی. آن وقت مرگ نمی تواند تو را بکشد، این تو هستی که مرگ را کشته ای.

این کار را شروع کن، امتحانش کن. چیزی برای باختن وجود ندارد. ولی بعضی از آدم ها با این که می دانند چیزی برای از دست دادن وجود ندارد، حتی زحمت امتحان کردن را به خود نمی دهند. واقعاً چه چیزی برای از دست دادن وجود دارد؟ !....

                                     وقت لبخند گل هاست، بگو فردا مال ماست.